پزشکی....من....زندگی....

من متولد 62.یک پزشک.اینجا دفتر خاطرات و افکارمه.به خاطراتم خوش اومدین

نگار

خوش آمدید.اگه حالش رو داشتید نظر بذارین.خوشحال میشم نظرتون رو بدونم.زحمت گذاشتن نظرتبلیغاتی رو به خودتون ندید چون نظرتون بلافاصله حذف میشه.اگه خواستید از متن هام جایی استفاده کنین لطفا منبع رو ذکر کنید وگرنه ممکنه فکر کنم آدم بد هم روی زمین وجود داره


پیوند ها

دکتر رضا

پزشک مجیدی

دکتر ممول

یک جراح

جراحی روزانه

خاطرات طرح

ای لی

یک پاتواوژیست مجازی

دکتر شعاع

دکترنفیس

روزهای به هم ریخته

وب نوشته های یک جراح

دکتر کوچولو

پارس مدیک

پزشک قانونی

مدلاگ

گوریل فهیم

جوراب پاره انگشت ازاد

ربولی حسن کور

نوران

گیلاسی

ایرمان

ردیاب خودرو

همسریابی

درگاه واسط

مطالب اخير

بازگشت

انتخابات

خوشبختی

سال نو

ترمیم

دیگران........

ولنتاین

دورویی

امید واهی

زندان

خواب

موهام

اخرین روز

عکس تو.....

شادی

جا خالی

سرنوشت

بدبختی

کافی شاپ

محبت

آرشيو مطالب

مهر 1397

ارديبهشت 1396

فروردين 1396

اسفند 1395

بهمن 1395

دی 1395

آذر 1395

آبان 1395

مهر 1395

شهريور 1395

مرداد 1395

تير 1395

خرداد 1395

ارديبهشت 1395

فروردين 1395

آبان 1394

مهر 1394

شهريور 1394

مرداد 1394

تير 1394

خرداد 1394

ارديبهشت 1394

فروردين 1394

اسفند 1393

بهمن 1393

دی 1393

آذر 1393

آبان 1393

مهر 1393

شهريور 1393

مرداد 1393

تير 1393

خرداد 1393

ارديبهشت 1393

فروردين 1393

بهمن 1392

دی 1392

آذر 1392

آبان 1392

مهر 1392

شهريور 1392

مرداد 1392

تير 1392

خرداد 1392

ارديبهشت 1392

فروردين 1392

اسفند 1391

بهمن 1391

دی 1391

آذر 1391

آبان 1391

مهر 1391

شهريور 1391

مرداد 1391

تير 1391

خرداد 1391

نويسندگان

نگار

پیوند های روزانه

پزشک مجیدی

حمل ماینر از چین به ایران

حمل از چین

پاسور طلا

سفارش آنلاین قلیون

فال حافظ

قالب های نازترین

جوک و اس ام اس

زیباترین سایت ایرانی

جدید ترین سایت عکس

نازترین عکسهای ایرانی

بهترین سرویس وبلاگ دهی

وبلاگ دهی LoxBlog.Com

امكانات جانبي

RSS 2.0

آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 1
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 20
بازدید ماه : 212
بازدید کل : 112570
تعداد مطالب : 213
تعداد نظرات : 1870
تعداد آنلاین : 1

خودم

دیروز خانه ی سبز دیدم.
چه قدر فرق داشت دید منِ 29 ساله با دخترک 13 ساله ای که خانه ی سبز میدید.
منِ 29 ساله بلد نیست لذت ببره.

ایرادهای فیلم رو میبینه.سوال میکنه که مگه میشه یکهو همینجوری بدون آمادگی قبلی تا لب مرز رفت؟
چرا فرید و لیلی که دارن میرن خارج چمدون هاشون کمه؟
این مانتوهای بلند و زشت و اپل دار چیه که تن اعضای مونث خانواده است؟
چرا..
چرا....
و چرا....
منِ 13 ساله رو زیاد یادم نیست.ولی یه چیزی رو درباره اش یادمه:
اشکال های خانه ی سبز رو نمیدید.ازش لذت میبرد.
مینشست کنار تلویزیون و جمله های خسرو شکیبایی رو تند و تند مینوشت و وارد دفتر خاطراتش میکرد و راحع بهشون نظر میداد.

من 13 ساله تمام حواسش به فیلم بود چون موبایل نداشت ولی من 29 ساله 2 بار مجبور شد چشمش رو از صفحه ی تلویزیون برداره چون smsتبلیغاتی براش اومده بود!!!!
و یه چیز دیگه:
من 29 ساله وقتی فرید ولیلی از سینما برنگشتن،تا آخر فیلم اشک ریخت.چیزی که من 13 ساله هیچ وقت نمیتونست باور کنه....


                                                                                                    نگار

چهار شنبه 26 مهر 1391برچسب:, |

بار سختیها.....

برای اکثر ما پیش اومده که ناراحت باشیم و بخوایم ناراحتی مون رو با کسانی که میشناسیمشون و بهشون اعتماد داریم تقسیم کنیم.

خوب تا این جای کار مشکلی وجود نداره.بلاخره دلت گرفته میخوای با یه نفر درددل کنی.باشه.حرفی نیست.

مشکل وقتی پیدا میشه که این قضیه دایمی باشه.یعنی دایم پیش این و اون از ناراحتی ها و بدبختی هات بگی.اون وقت میشی" من میدونستم توی گالیور".دیگه بقیه ازت فرار میکنن.حوصله ات رو ندارن چون دایم داری بهشون موج منفی میدی و غر میزنی.بلاخره آدمند نه؟ازت خسته میشن.پس تو غر زدن به جون بقیه رعایت اعتدال رو داشته باشین تا دوست هاتون رو از دست ندین.

و یه چیز دیگه.....

بعضی وقت ها بار مشکل خیلی بزرگه.خیلی خیلی بزرگ.مثلا داری طلاق میگیری یا سرطان گرفتی داری میمیری.

خوب این پروسه ها خیلی دردناکند.بارشون خیلی سنگینه و گاهی خیلی مزمن میشوند.

نمیدونم اصلا گفتن این ها به بقیه کار درستیه یا نه.شاید بهتر باشه وقتی نزدیک آخر پروسه هستی بگی تا بار خیلی زیادی رو به زور به دیگران تحمیل نکرده باشی.تو دنیای امروز اون قدر مردم بدبختی دارند که مطمئن نیستم داخل کردنشون توی مسایل بزرگ کار درستی باشه.بیاین موقع درگیر کردن دیگران توی مشکلات بزرگمون به کسی که قراره این ها رو گوش بده هم فکر کنیم و اگه میبینیم براش سنگین و دردناک خواهد بود حتی الامکان حداقل برای زمان طولانی درگیرش نکنیم.

از اون طرف هم گاهی باید موقع شنیدن این مسایل خودت رو بکشی کنار.نباید زیاد درگیر قضیه بشی.شاید بی رحمانه باشی ،ولی اگه قرار باشه به قیمت له شدن و از بین رفتن خودت باشه،رحم و شفقت باید اول در حق خودت باشه.نمیگم در مقابل مشکلات بقیه بی تفاوت باشی.نه....فقط میگم وقتی بدبختی های خودت اون قدر زیاده که هرشب با آرزوی دیدن جسدت به خواب میری،دیگه لزومی نداره وارد پروسه ی مرگ یه نفر دیگه یا طلاق گرفتنش بشی.به درددل هاش گوش کن ولی بهشون فکر نکن.چون بار خودت اون قدر هست که نتونی بار بقیه رو هم بکشی.....

                                                             ارادتمند

                                                                            نگار

 

شنبه 22 مهر 1391برچسب:, |

ارزش داره؟

در دسترس بودن دایم بعضی آدم ها باعث از دسترس خارج شدن خیلی های دیگه میشه

قبل از اینکه این کار رو کنید، اول مطمئن بشید اون ادم ارزش این رو داره که بقیه رو از دسترس خارج کنید یا نه.

واین رو فراموش نکنید که بعضی ها اگه خارج بشن دیگه به هیچ قیمتی برنمیگردن.

برای هر آدمی به اندازه ای که ارزش داره،ارزش بگذارین.

                                                                 نگار

دو شنبه 17 مهر 1391برچسب:, |

مینیمال نوشته

درد که از یه حدی بگذره دیگه احساسش نمیکنی.

و اون وقت است که مُردی.

حتی اگه راه بری.

حتی اگه غذا بخوری.

حتی اگه لبخند بزنی

هر کاری که انجام بدی فرقی نداره.

میدونی چرا؟

چون دیگه درد رو حس نمیکنی.

چون مردی.

خیلی وقته که مُردی.......

                                                                          نگار

شنبه 15 مهر 1391برچسب:, |

تا آخرش.....

امروز هر سایت و وبلاگی رو که باز کردم ،خیلخر شده.

هیچ کجا نمیشه رفت.

برادری میگه سر کار فلج شدیم.بدون گوگولو هیچی رو نمیشه جستجو کرد.

حس کسی رو دارم که چشماش رو به زور میخوان بببندن.

دارم سعی میکنم چشم بند رو بزنم کنار ولی زورم نمیرسه.

باهاش میدوم ولی محکم میخورم به دیوار.

چه قدر دردم اومد.

دوباره بلند میشم .باز هم با همون چشم بند میدوم.باز هم محکم میخورم به یه دیوار دیگه.

از رو نمیرم.باز بلند میشم.....

و باز هم....

و باز هم...

وباز هم....

تا وقتی نفس میکشم بلند خواهم شد ......

                                                                                             مهر 91

                                                                                                          نگار 

پنج شنبه 6 مهر 1391برچسب:, |