پزشکی....من....زندگی....

خودم

دیروز خانه ی سبز دیدم.
چه قدر فرق داشت دید منِ 29 ساله با دخترک 13 ساله ای که خانه ی سبز میدید.
منِ 29 ساله بلد نیست لذت ببره.

ایرادهای فیلم رو میبینه.سوال میکنه که مگه میشه یکهو همینجوری بدون آمادگی قبلی تا لب مرز رفت؟
چرا فرید و لیلی که دارن میرن خارج چمدون هاشون کمه؟
این مانتوهای بلند و زشت و اپل دار چیه که تن اعضای مونث خانواده است؟
چرا..
چرا....
و چرا....
منِ 13 ساله رو زیاد یادم نیست.ولی یه چیزی رو درباره اش یادمه:
اشکال های خانه ی سبز رو نمیدید.ازش لذت میبرد.
مینشست کنار تلویزیون و جمله های خسرو شکیبایی رو تند و تند مینوشت و وارد دفتر خاطراتش میکرد و راحع بهشون نظر میداد.

من 13 ساله تمام حواسش به فیلم بود چون موبایل نداشت ولی من 29 ساله 2 بار مجبور شد چشمش رو از صفحه ی تلویزیون برداره چون smsتبلیغاتی براش اومده بود!!!!
و یه چیز دیگه:
من 29 ساله وقتی فرید ولیلی از سینما برنگشتن،تا آخر فیلم اشک ریخت.چیزی که من 13 ساله هیچ وقت نمیتونست باور کنه....

نگار

نظرات شما عزیزان:

نوران

ساعت11:48---30 آبان 1391

[وب سایت]

اون موقه ها از کوچکترین اتفاقات خوب،لذت می بردیم.الان یه سورپرایز در حد المپیک هم خوشحالمون نمیکنه
پاسخ:یادم نیست آخرین بار از چی خوشحال شدم نوران.اصلا یادم نیست.

شمیم

ساعت23:28---17 آبان 1391

[وب سایت]

من سیزده ساله با تمام وجودش عاشق خسرو شکیبایی بود . زیر تختش پر بود از روزنامه های فیلم و سینما که عکس بزرگ خسرو شکیبایی داشتن. روزنامه هایی که یه دختر اول دبیرستانی یواشکی می خرید و شب ها قبل از خواب همشون رو از ته دل برانداز می کرد.ولی من بیست و نه ساله فقط هربار شکیبایی رو می بینه فقط میگه: هی خدا بیامرزدش.بازیگر خوبی بود. دیگه حتی حال و حوصله عاشق شدن هم نداره............
پاسخ:من عاشق ابوالفضل پورعرب بودم.یادش به خیر....

هرازپا ( hana ی انجمن )

ساعت7:39---4 آبان 1391

[وب سایت]

دکتر نگار این جمله تون رو تو انجمن خیلی دوست داشتم :
پاسخ:خواهش میکنم قابلی نداشت

هزارپا

ساعت9:08---30 مهر 1391

[وب سایت]

چقدر اون موقع ها جور دیگه دنیا رو میدیدیم .دلم برای اون نگاه تنگ شده