خوب وقتی جسم آدم زخمی میشه معمولا بعد از یه مدتی خواهی نخواهی خودش خوب میشه.بدن ما طوری ساخته شده که خودش رو ترمیم کنه و در بدن اکثر انسان ها این مکانیسمِ ترمیم،اشکال عمده ای نداره و به خوبی از پس انجام کارهاش برمیاد.
ولی وقتی روح زخم میخوره موضوع به این سادگی ها نیست.
تفاوت های روحی آدمها خیلی بیشتر از تفاوت های جسمیشونه.وقتی روحی زخمی میشه برای ترمیمش زمان بیشتری نیازه که بستگی به شخص داره.بعضی روح ها سریعتر درمان میشوند و بعضی ها کند تر.
بعضی ها عمیقا درمان میشوند وجای زخم کمرنگ میمونه ولی بعضی ها فقط ظاهری درمان میشوند وجاش عمیقا میمونه.اگه پوستِ روی اون زخم رو برداری، تازه میبینی زیرش چـــــــــــــــــهههههههه خبره.
روح های قوی زودتر درمان میشوند.هرقدر روحمان تکامل یافته تر و متعالی تر باشه،بیشتر قادریم دیگران رو درک کنیم و کمتر ازشون زخم میخوریم. در واقع میدونیم فقط روح های بیمار هستند که تلاش میکنند بقیه ی ارواح رو زخمی کنند.و آدم از یک روح بیمار نمیرنجه.
ولی وای به حال وقتی که روح خودمان بیمار باشه.یعنی ها اگه یه زخم کوچولو موچولو هم بخوره هزار تا تیکه میشه.بعدش بیا و درستش کن.گاهی هم نمیشه درستش کرد.اون وقت مثلا میشه همین به اصطلاح فروپاشی روانی.
ولی بعضی وقتها هم تقصیر روح بیچاره نیست.ضربه کاری بوده که جاش مونده.حالا هی هر از چندگاهی زخم سر باز میکنه و یادآوری میکنه که وجود داره و وقتی این کار رو میکنه آی جاش درد میکنه،آی میسوزه، آی آدم کباب میشه........
روحتون قوی و سالم و بدون زخم باد
"نگار"
نظرات شما عزیزان:
مینو 
ساعت19:52---3 تير 1391
امیدوارم اشتباه باشه.gif)
مینو
ساعت10:16---3 تير 1391
اگر اشتباه میگم بگو اره
پاسخ:به نظر من اشتباهه
مینو
ساعت10:15---3 تير 1391
سلام... نگار جان... ولی این خبر که پارس مدیک سال اخر هست که هست درسته ... میتونی بری بپرسی.... اگه دقت کنی میبینی ادمین امضاشو تغییر داده و این یعنی دیگه حوصله نداره..... دیدی؟؟؟؟
پاسخ:مخالفم
مینو
ساعت15:36---2 تير 1391
زیبا بودپاسخ:ممنون
آمار
وب سایت: