پزشکی....من....زندگی....

اشک....

میدونی سخت ترین کار دنیا در حال گریه کردن چیه؟

این که در حالی که داری گریه میکنی مریض ببینی...

اشکالات سال پایینی رو رفع کنی ....

پرونده ها رو بنویسی....

جواب همراه مریض رو بدی.....

با سوپروایزر کل کل کنی....

مریض اینتوبه کنی....

همگی سخته....ولی.....

ازهمه اونها سخت تر اینه که در حالی که اشکهات سرریزن ریمل بزنی ....

و بعدش گریه نکنی و تو صورت کسی که باعث شده تمام شب رو در حین شیفت گریه کنی لبخند بزنی مبادا ناراحت بشه.....

نظرات شما عزیزان:

اینترت

ساعت21:48---26 آبان 1394

سلام خانم دکتر وبلاگ جالبی دارین.منم خیلی دوست دارم طب اورژانس بشم
پاسخ:سلام.ممنون.امیدوارم موفق باشین

محمد

ساعت18:59---16 مرداد 1394

در مقابل افکار و حرفه ای دیگران فقط یک لبخند بزن و برو....
اگه تا الانشم صد هیچ به زندگی باختی دستتو بزار زمین و از جات بلند شو...
مهم نیست چثد اشتباه کردی مهم اینه از هرجا که فهمیدی راهت اشتباهه دور بزنی...
ما باید اول به خودمون کمک کنیم تا بتونیم به دیگرانم کمک کنیم...
اینقد بزرگ باش که کوچیکا رو نبینی..
حرف اخرم همینه نگار...
پاسخ:دقیقا مهم اینه که جای مناسب دور بزنیم

یه دانشجوی پزشکی

ساعت16:57---15 مرداد 1394

سلام من همین طوری یهویی پیدا کردم اینجا رو
دکتر یادتونه تو اولین پست هایی که گذاشته بودین نوشتین منتظر سال ۱۳۹۵ هستین که زندگیتون چه شکلیه؟؟
پاسخ:سلام.احتمالا هیچ طور خاصی نخواهد بود دوست خوبم

دریا

ساعت10:18---13 مرداد 1394

اشک چرا عزیزم؟ من فکر کردم فقط خودم اشک میریزم البته من در حین کار اشک نمیریزم حتی تو خونه هم جلوی بقیه نه وقتی حمام میرم و موقع خواب
پاسخ:اشک راهیه برای کم کردن فشارها.من هم نمیذارم کسی بفهمه نامحسوس گریه میکنم.....

محمد

ساعت10:08---13 مرداد 1394

چرا خودتو اذیت میکنی نگار؟؟؟؟
احساس میکنم باید زیربنای ذهنیتو نسبت به افراد و زندگی عوض کنی...
عشق باعث صبر میشه...
ولی اگه عشق نباشه باعث بی قراری و گریه و...
باید ازدنیای بالاتر به قضیه نگاه کنی...
وقتی اینقد بالا میری و بالاتر به پایین نگاه میکنی همه چیز برات کوچیک تر و کوچیکتر میشه...
ذهت آشفته و ...باعث میشه نتونی تو رزیدنتی که یکی از بهترین دوران طلایی برای اکسپرت شدن و خاص شدنه پیشرفت کنی...
نگار باید بخپدت کمک کنی...
من خودم وقتی ذهنم درگیره یه ABG بزور تفسیر میکنم...چه برسه به کارای عملی و...
نگار همه چیز تو ذهنه تو نگرشس تو هست...
عوضش کن...
پاسخ:حرفات رو واقعا قبول دارم.این نوع علاقه باعث اشکال در زندگی و کار میشه و کاملا پاتولوژیکه.دارم سعی میکنم درستش کنم ولی واقعا کار سختیه و زمان میخواد

فاطمه

ساعت1:39---12 مرداد 1394

- [ایمیل]

واقعا 32 سالتونه پس چرا هنوز رزیدنتید؟